ما سر القلم المقصوف؟!
هل هو اشاره لعدم البدء فى تدوين .... هلاويس!!!
بس على مييييييييين !! رحله و ليل و نيل و لحظة هسسسسسسسسسسس وحيده اقتنصتها يبقى لازم نسيب للقلم فرصته يهلوس حتى لو كان مقصوف .... رقبه
عيوب النظر
فيه ناس بتعانى من طول نظر .. ما بتشوفش الا اللى بعيد عنها .. مع ان المنطق انك تشوف الاقرب اوضح .. هنا يظهر مثال على عكس المثل المعروف ليكون .. ( البعيد عن العين .. قريب م القلب )
و فيه ناس عندها قصر نظر .. بتشوف بس تحت رجليها و مش ابعد من كده ..
واضح ان الكلام مش عن البصر عن البصيره .. فالاول عيب خلقى ( بفتح الخاء ) و التانى عيب .......... ما علينا
و فتح عينك تاكل .....( مقلب )
تصدق انك لو فتحت عينيك اوى و ما رمشتش ، هتكتشف ان فيه حاجات عدت من ادامك و ما شوفتهاش ...( من تجربة واحد ناصح .. او كان فاكر انه كده )
صديق و حته ف قلبك
صديق عمل موقف مش قادر تتجاوزه .. زعلت منه اوى . قمت مخرجه من الحته اللى سكنته فيها ف قلبك ... بس و هو خارج يا اما يسيب اثاره ف الحته دى فما تسمحش باستقبال اخرين .... او و هو خارج ياخد الحته دى معاه .. و فى الحاله الاخيره هتفرح ف الاول لانك قدرت تعدى بسرعه و مش زعلان و لا ندمان عليه .. بس بعد كام صديق هتكتشف ان ما عندكش قلب تستقبل فيه صديق .. تبدأ تستقبلهم فى اماكن ترانزيت عشان كده ما بيطولوش ... ( و رحمة قلبى بتكلم جد )
محطات
ف اول الرحله يركب معاك واحد لطيف - القلب - و انت ماشى يتقل عليك راكب تانى .. غتت حبتين .. يروشك .. يرغى كتير و يناكف اكتر ....ايييييييييوه عقلك. بعد كام محطه يكونوا الراكبين بيتجادلوا و يتخانقوا و ممرمطينك ف النص .. يا يبقى حظك حلو و واحد منهم يسلم للتانى و ينزل المحطه الجايه ... و يا بختك بأه لو نزلوا الاتنين .. بس الاغلب ان انت لما بتيجى محطتك بتنزل .. و يكتشفوا انهم كانوا بيتخانقوا على ...... ما فيش
